In de zomer van 2018 ben ik bij Equivitae geweest. Ik heb een uitgebreid intakegesprek gehad met Alma waarbij ik het gevoel had dat ze intensief luisterde naar mijn verhaal en dat ze mijn klacht/verhaal heel serieus nam. Ik heb te maken gehad  met hypochondrie en andere angsten. Ten einde raad kwam ik bij Alma. We gingen de wei in waar de paarden stonden te grazen. Alma vroeg mij contact te maken met mijn angst en deze echt te voelen. Ik deed dat en voelde  me rot.  Het bijzondere was dat de paarden niet op mij reageerden. Ze aten lekker verder en briesten een beetje. Zochten lekkere groene graspolletjes. Alma zei tegen mij: "de angst die jij voelt, hoort niet bij jou". "Als het jouw angst was dan hadden de paarden gereageerd". Voor mij was dat zo'n eye-opener! Ik kon mijn angst loslaten en gaan leven. Stukje bij beetje gaat het steeds beter en kan ik van de mooie dingen in het leven genieten.


juli 2018, Mariska

Paarden zijn unieke dieren, die een bijzondere bijdrage kunnen leveren aan de ontwikkeling van individuele mensen en groepen. Paarden kunnen je als geen ander zeer snel bewust maken van wie je bent, welke energie je uitstraalt en waar je kwaliteiten en mogelijkheden liggen.

Equivitae biedt je de mogelijkheid om zelfstandig of in teamverband kennis te maken met de bijzondere omgang met paarden in de vrije natuur en de unieke uitwerking hiervan.

Referenties

Ik heb een half jaar lang maandelijks een sessie systemische therapie met paarden gehad, met Noir een prachtige zwarte merrie en lief en geduldig paard maar ook eerlijk, zoals paarden een glasheldere spiegel voor ons mensen zijn. Alma heeft mij gevraagd om op te schrijven wat de therapie mij gebracht heeft en dat doe ik graag. Want Ik heb het gevoel dat mijn leven veel meer in balans is gekomen na deze sessies. We hebben gewerkt aan familierelaties, en aan dingen in mijzelf, die mij niet lekker zaten, en na de sessies, die onbewust doorwerkten - achteraf terugkijkend, kan ik dat pas zien en ervaren - is wat dwars zat, op zijn plek gekomen. 

Ik durf nu meer mijn hart te volgen, en de familierelaties voelen voor mij niet meer als scheve verhoudingen. Ik ben zelf hooggevoelig dus op gevoelsnivo gebeurt er altijd een hoop wat ik niet echt onder woorden kan brengen. Zo ook met de systemische therapie met het paard. Echt in woorden kan ik het niet beschrijven maar doordat het op zielsniveau doorwerkt, vinden er verschuivingen ten positieve plaats waardoor alles weer veel lekkerder werkt. 

ik blijf het zo bijzonder vinden, het paard liet zelfs mijn boosheid zien, waar ik me niet van bewust was. Noir liet zien in haar gedrag dat ik boos was en daar schrok ik best van maar het was wel duidelijk. duidelijk waaraan gewerkt moest worden dus. Maar eigenlijk hoefde ik er niet concreet aan te werken want doordat het op zielsniveau doorwerkt , wordt wat scheef zit, vanzelf in mij opgelost. 

Ook had ik een sessie die over de vroege dood van mijn vader ging...elke keer als het over zijn dood ging en wat dat met mij als kind gedaan had...stond Noir letterlijk stokstijf en verroerde zich niet meer... zo bijzonder...De dood van mijn vader liet mij destijds ook stokstijf stilstaan, het voelde ook voor mij als doodgaan. Noir hield mij een spiegel voor en ik kon het loslaten. . 1 moment zal ik nooit vergeten: op dat moment dat ik blijkbaar totaal in balans was, en ik niets van Noir wilde ( ik wilde namelijk graag dat Noir "iets deed naar mij toe"...) kwam Noir met haar neus tegen mijn wang en voelde ik haar ademhaling op mijn gezicht. Dat voelde zo ontzettend intiem en bijzonder, het voelde als één met Noir.. één met dit paard..Ik hoefde er niets voor te doen, niets meer dan gewoon mijzelf zijn, ZIJN...

Het is een ervaring die ik niet echt kan omschrijven maar het WOWgevoel dat dit gaf, zal ik altijd onthouden. 


Ik kan therapie met paarden echt zo van harte aanbevelen, het werkt in veel gevallen zelfs beter en sneller dan psychotherapie of gesprekken. Je hoeft namelijk niets te zeggen, het paard voelt je haarfijn aan, ook en juist alles wat je niet zegt, en door haar spiegelende handelen brengt het je steeds meer in balans. 


April 2015, Ineke

                    Contact: Alma van de Peppel

                     Email:    alma@equivitae.nl


"paardencoaching verheldert"

 

Wat de paardencoaching me opleverde voor mijn vraag was:

- ik voelde me op de een of andere manier heel erg begrepen door de paarden, alsof je op één level bent met elkaar, helemaal afgestemd. Ik werd er helemaal gelukkig van.
- Ik vond het heel groot compliment en vooral bijzonder dat je wat schuwe paard naar mij toekwam. Dat ze zich veilig genoeg voelde om dat te doen. Wat ik daarvan vooral leerde, ook door hoe jij dat verwoorde, is dat het genoeg is wanneer ik er gewoon ben. Blijkbaar kan ik voldoende op de ander afstemmen daarmee. Voel ik me genoodzaakt of ga ik nog meer proberen in het afstemmen, dan is dat vaak voor mij teveel inspanning en kan het hier en daar voor de ander over de grens gaan. Dat liet je schuwe paard ook merken door me dan met haar neus wat weg te duwen. Dus: het is genoeg als ik er gewoon ben met mijn 'gewone' afstemming. Dit doe ik ook veel meer nu. Ik heb in de paardenbak gemerkt dat dit voldoende is en vertrouw daar nu op. Als ik de neiging heb om van uit mijn onzekerheid meer te gaan doen, dan registreer ik het veel sneller en kan ik eerder een 'tikkie terug'.
- Ik merk wat ik hierboven beschreef in mijn werk, maar ook in de relatie met Wander en de kinderen.
- Ik ben blijkbaar heel goed in contact met mijn kracht én mijn kwetsbaarheid. Dat vind ik mooi, wist ik ook wel ergens, maar op een andere manier. Het geeft een beetje eenzaam gevoel omdat niet iedereen dat kan en ik daar soms wel op hoop of vanuit ga. (Paarden kunnen het wel en daarom voelde ik me misschien zo helemaal oké bij hen) En weet je, iedereen is anders en heeft iets waarin die eenzaam is, dus het is te relativeren. Het helpt me om te weten hoe dit bij mij is,. Ik herken daardoor eerder de 'prijs' en de kwaliteit ervan en dat helpt in hoe ik er mee om ga.
- Ik ben niet meer bang voor paarden.

In een individuele sessie:
Mijn vraag was hoe ik me in mijn werk als hulpverlener wat minder 'leeg' kan voelen na een dag werken. Ik vond het een groot compliment en bijzonder dat je wat schuwe paard naar mij toekwam en zich veilig genoeg voelde om dat te doen. Ik ontdekte, door hoe Alma dat verwoordde, dat het genoeg is wanneer ik gewoon mezelf ben. Blijkbaar kan ik daarmee voldoende op de ander afstemmen. Dat liet je schuwe paard ook merken door me met haar neus wat weg te duwen wanneer ik meer contact ging maken omdat ik dacht dat het moest. Zo heb ik in de paardenbak gehoord én ervaren dat dit voldoende is en daar vertrouw ik nu op. Het effect hiervan is dat wanneer ik de neiging heb om vanuit mijn onzekerheid meer te gaan doen, ik het sneller registreer en ik kan eerder een 'tikkie terug'.